کد مطلب:312341 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:223
خون دوستان
پیش از این بحث های متنوعی در خور كتاب، پیرامون «محبت» و «ویژگی های محبان» آوردیم. آنچه در این جا شایسته ی ذكر است این نكته است كه مقصود از «الاحبة» در این روایت كسانی هستند كه نمونه ی كامل و تام و تمام دوستی و عشق اند. آن ها محبت را به عالی ترین درجه ی خود رسانده اند [1] .
این گونه انسان ها چنان از خصلت های والای الهی بهره مندند كه امام حسن (ع) نیز در هنگامه ی شهادت و آخرین لحظه های حیات دنیایی خود، در فراق آنان می گرید:
[ صفحه 206]
لما حضرت الحسن بن علی (ع) الوفاة بكی، فقیل یابن رسول الله (ص) أتبكی و مكانك من رسول الله (ص)... فقال (ع) انما ابكی لخصلتین لهول المطلع و فراق الاحبة [2] .
وقتی هنگام رحلت حسن بن علی (ع) فرا رسید، گریست. به او گفتند: ای فرزند رسول خدا (ص)، آیا با وجود قرابتی كه با پیامبر و جایگاهی كه نزد او داری می گریی؟ آن حضرت فرمود: من به دو سبب می گریم: بیم از روز جزا و فراق دوستان.
آنان كه در كربلا صحیفه ی عشق حسینی را با خون رقم زدند، همان گونه كه دوستدار یكدیگر شمرده می شدند، [3] عاشق و دلباخته ی سیدالشهدا (ع) نیز بودند و این دوستی آن ها تنها برای خدا و در پرتو عشق به محبوب حقیقی بود.
این گونه انسان ها چنان از خصلت های والای الهی بهره مندند كه امام حسن (ع) نیز در هنگامه ی شهادت و آخرین لحظه های حیات دنیایی خود، در فراق آنان می گرید:
[ صفحه 206]
لما حضرت الحسن بن علی (ع) الوفاة بكی، فقیل یابن رسول الله (ص) أتبكی و مكانك من رسول الله (ص)... فقال (ع) انما ابكی لخصلتین لهول المطلع و فراق الاحبة [2] .
وقتی هنگام رحلت حسن بن علی (ع) فرا رسید، گریست. به او گفتند: ای فرزند رسول خدا (ص)، آیا با وجود قرابتی كه با پیامبر و جایگاهی كه نزد او داری می گریی؟ آن حضرت فرمود: من به دو سبب می گریم: بیم از روز جزا و فراق دوستان.
آنان كه در كربلا صحیفه ی عشق حسینی را با خون رقم زدند، همان گونه كه دوستدار یكدیگر شمرده می شدند، [3] عاشق و دلباخته ی سیدالشهدا (ع) نیز بودند و این دوستی آن ها تنها برای خدا و در پرتو عشق به محبوب حقیقی بود.
[1] در اصطلاح علم نحو، اگر الف و لام «الاحبه» براي عهد ذهني باشد، مقصود كساني هستند كه امام (ع) آن ها را مي شناسد و اگر الف و لام براي استغراق باشد، مراد همان است كه در بالا بدان اشاره كرده ايم.
[2] بحارالانوار، ج 6، ص 159.
[3] مؤمن دوستدار مؤمن است: «قال النبي - صلي الله عليه و آله -: افضل الناس بعد النبيين في الدنيا و الاخرة المحبون لله و المتحابون فيه». مصباح الشريعة، باب 97.